Landras – idealna rasa za odličnu plodnost
Ova rasa počela je da se razvija oko 1900. godine u severozapadnoj Nemačkoj, a posebno u Donjoj Saksoniji. U periodu od 1948-1958. godine uvoženi su danski i holandski landras radi poboljšanja karakteristika rase.
Selekcija je posebno bila usmerena ka odličnoj plodnosti, dobrim karakteristikama majčinstva i efikasnosti u konverziji hrane nakon odbijanja.
Landras se pokazao veoma korisnim u ukrštanju i poboljšanju opštih karakteristika svinja u Nemačkoj.
Postoji i drugi soj: nemački landras B koji je u centralnoj matičnoj knjizi odvojen od prvog. Razvoj soja B započet je u rajnskoj oblasti 1970. godine od uvezenog belgijskog i delom holandskog landrasa. Predstavnici ovog soja imaju šira leđa i bolje razvijene šunke što ih čini naročito korisnim za ukrštanje.
Nemački landras nije tako ekstremne veličine i dužine kao drugi landrasi, ali se zato pokazao veoma korisnim u ukrštanju i poboljšanju opštih karakteristika svinja.
Nerastove landrasa odlikuju često vrhunske reproduktivne performanse.
Pored atraktivnog eksterijera, karakteriše ih i visok procenat mesnatosti.